نمایشنامه خوانی چیست و چه محدوده ای از تئاتر را پوشش می دهد؟ 

نمایشنامه خوانی Stage reading، قرائت یک متن دراماتیک است، در حضور مخاطب. اهمیت این کنش در ایجاد ارتباط زنده با تماشاگران است. به این معنا که خوانش در یک ارتباط دیداری و از طریق تبادل دیدگاه دو رکن جدا نشدهٔ تئاتر، موقعیت دراماتیکی شکل می‌گیرد.
نمایشنامه خوانی در اروپا به این علت شکل گرفت که نمایشنامه‌نویسان پس از تولید اثر خود به دنبال پیدا کردن کارگردان و تهیه‌کننده برای اجرای اثر خود بوده‌اند. نویسندگان هر چند وقت یک بار در سالنی که کارگردانان و تهیه‌کنندگان در آن حضور داشتند نمایشنامه‌های جدید خود را برای آنها می‌خواندند تا اگر کارگردان یا تهیه‌کننده ای کار را پسندید اثر را از نویسنده خریداری کند.

در نمایشنامه خوانی تمامی عوامل تئاتری نظیر لباس، دکور، گریم و حرکت حذف می شود و تنها بازیگری می ماند در زیر نور و متنی که باید خوانش شود،  متنی در دست  بازیگر یا بازیگرانی که بدون هر امکانات اجرائی فقط و فقط با خوانش متن یک نمایشنامه را مورد خوانش قرار خواهند دا‌د.  نمایش‌نامه‌خوانی بدون استفاده از عناصری که حرکت دارند اتفاق می‌افتد؛  به عبارت دیگر از مهمترین عناصری که دراین زمینه وجود دارد؛ «سکوت»  و دیده شدن «میمک بازیگر»  است. «چهره»، حس کلام هنر پیشه را بازگو می‌ کند.

​

منابع:
https://www.kanoonnews.ir
https://fa.m.wikipedia.org/wiki